Liefde is in leven en in dood
Hits: 569
Toen ik vanochtend naar mijn werk reed, zag ik op de weg een eend liggen die net was aangereden. Hij leefde nog en had het zichtbaar moeilijk. Ik stopte de auto en stapte uit.
Toen kon ik duidelijk zien dat zijn ingewanden eruit lagen en ook één van zijn poten was eraf. Mijn hart klopte in mijn keel en er ging een siddering door mijn lijf. In mezelf overlegde ik even wat te doen. Toen zag ik dat de eend al was overleden. Als een soort van laatste eer en respect heb ik hem aan de kant gelegd.
In de sloot zag ik het vrouwtje zwemmen en onwillekeurig ging de gedachte door me heen dat zij nu haar partner zou moeten missen. In een flits voelde ik ook een verwijt naar de automobilist die de eend had aangereden. Als diegene dat niet had gedaan had ik dit nu niet hoeven meemaken en de eenden ook niet. Ook was er even een steek van medelijden, maar ik besefte me dat al die gedachten, verwijten, oordelen en dat medelijden niet heel constructief waren. Ik hoefde de automobilist niet te verwijten, ik hoefde de vrouwtjes eend niet zielig te vinden. Dat zegt sowieso ook meer over mij dan over de eend. Ik projecteerde eigen gedachten op haar. Ik voelde het verdriet onder die gedachten en zo kon ik haar zien in haar kracht, net als de mannetjes eend in de laatste paar seconden van zijn leven.
Dieren reageren instinctief in het moment. Vanuit hun natuur. Ze gaan niet denken, analyseren en oordelen, maar schudden of trillen het uit, zodat de ervaring niet aan ze blijft kleven. In feite deed ik hetzelfde door aanwezig te zijn bij alles wat er in mij gebeurde, het te registreren zonder me ermee te identificeren. Ik liet de ervaring door me heen gaan, zonder er verder iets mee te doen.
Ik ben weer in de auto gestapt, vervolgde mijn weg en voelde nog even kort na in mijn lichaam.
Tijdens het rijden gingen mijn gedachten naar alle betrokkenen bij de oorlog in de Oekraïne of de aardbevingen in Syrië en Turkije, waar ze waarschijnlijk regelmatig dit soort verwondingen zien bij mensen en dieren.
Toen ik ’s middags op de terugweg langs de plek reed waar de eend lag, was het voor mij goed. Ik kon ernaar kijken en er helemaal bij blijven. Totale aanvaarding. Mijn hart kromp niet samen en er waren geen gedachten. Ik kon de liefde en kracht zien in deze situatie. Ik kon de liefde en kracht zien in de eend die daar lag, zonder te verkrampen, weg te kijken, het op te blazen of iets af te wijzen.
Ook deze ervaring zit nu in mijn rugzak van Liefde en helpt mij om ook in dit soort situaties steeds bewust de liefde te herkennen, zien en voelen. Het helpt me te bewegen vanuit liefde, compassie en empathie en niet vanuit medelijden of oordelen. Dat laatste verzwakt en doet ook geen eer aan de essentie van elk wezen. Handelen vanuit Liefde is handelen vanuit een diepe wijsheid. Dit versterkt en maakt krachtig.
Liefde is totaal en allesomvattend en maakt geen keuze in wat er wel bij hoort of niet bij hoort. Liefde sluit alles en iedereen onvoorwaardelijk binnen.
Liefde is in leven en Liefde is in dood. Als je het maar wilt voelen en zien.